Tijdens een reeks VE-borgingsbijeenkomsten viel mijn oog op een kinderopvang ruimte vol potentie, maar die nog niet volledig tot zijn recht kwam. In een gesprek met de pedagogisch coach kwam naar voren dat de open ruimtes, overal verspreide materialen/knutselwerkjes en hoeken met gebrek aan ontwikkelingsgerichte materialen onrust veroorzaakte en de kinderen belemmerden in hun spel.
Na het delen van mijn bevindingen kreeg ik de kans om actief betrokken te zijn bij de herinrichting van deze ruimte. Hoewel ik dit nog niet eerder op zo’n grote schaal had gedaan, greep ik de uitdaging met beide handen aan, geïnspireerd door de geest van Pippi Langkous.
Het proces begon met het vastleggen van de ruimte in foto’s, het bemachtigen van plattegronden en nauwgezet opmeten van elke hoek. Van daaruit werkte ik vanuit de basis, nadenkend over logische looproutes en welke specifieke hoeken de organisatie naar voren wilde brengen. Het resultaat was een herontwerp dat recentelijk met de organisatie is gedeeld.
Nu kijk ik uit naar het voorjaar, waarin ik een nieuwe reeks bijeenkomsten zal geven. Mijn nieuwsgierigheid is gewekt – hoeveel van mijn ideeën en plannen zijn daadwerkelijk doorgevoerd?
Onrust, verstoorde interacties, slecht spel, geringe betrokkenheid en motivatie kunnen gevolgen zijn van een slecht doordachte inrichting. Mijn advies aan elke kinderopvang professional is simpel: begin bij de basis en kijk kritisch naar de inrichting.
Laten we samen streven naar kinderopvang ruimtes die niet alleen functioneel zijn, maar ook bruisen van inspiratie en geborgenheid.
Een ruimte vol potentie…
